Witamina D, nazywana „witaminą słońca”, wytwarzana jest w skórze pod wpływem promieni słonecznych. Nasz organizm bardzo jej potrzebuje do normalnego funkcjonowania. Do czego jest niezbędna?
- Zapewnia właściwy poziom i wykorzystanie wapnia oraz fosforu w tkance kostnej (np. zębów), zapobiegając krzywicy u niemowląt i małych dzieci,
- uczestniczy w podziale komórkowym,
- zapobiega rozwojowi cukrzycy,
- zapewnia prawidłową budowę skóry (zapobiega łuszczycy i stanom zapalnym skóry),
- stabilizuje ciśnienie krwi, chroniąc przed nadciśnieniem,
- zapobiega chorobie Alzheimera i osteoporozie,
- zapewnia właściwe funkcjonowanie układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, odpornościowego i mięśniowego,
- zmniejsza ryzyko rozwoju chorób autoimmunologicznych.
Niestety, Polska leży na takiej szerokości geograficznej, że w okresie jesienno-zimowym (od października do kwietnia) ilość promieniowania słonecznego jest za mała, aby wytworzyć w skórze wystarczającą dawkę witaminy D. Dlatego w tym czasie konieczne jest zadbanie o odpowiednią dietę, a także o suplementację specjalnymi preparatami. Szczególnie narażone na deficyt witaminy D są osoby z nadwagą i otyłością, dzieci w okresie wzrostu, kobiety w okresie menopauzy, osoby starsze, osoby spędzające większość dnia w budynkach, osoby o ciemnej karnacji, osoby stosujące kremy z filtrem.
Najlepsze źródła spożywcze witaminy D to: tłuste ryby morskie (śledź, halibut, makrela, łosoś, dorsz, karp, węgorz, sardynki), oleje rybne, jaja, masło, produkty mleczne nieodtłuszczone, (np. sery typu cheddar, edam, parmezan, camembert, szwajcarski), grzyby i drożdże.
Przyjmując dodatkowe preparaty, musimy pamiętać, że przedawkowanie witaminy D jest niewskazane. Może prowadzić do: biegunki, bólu stawów, ogólnego osłabienia organizmu, powiększenia śledziony i wątroby, zmęczenia, bólu brzucha, braku apetytu, drgawek, wielomoczu, osłabienia mięśni, nadpobudliwości, bólu głowy, nudności i wymiotów, zaparć, metalicznego posmaku w ustach, zapalenia trzustki, kamieni nerkowych, a także do groźnego uszkodzenia nerek i układu sercowo-naczyniowego. Dlatego najpierw warto wykonać badania laboratoryjne i sprawdzić poziom tej witaminy w organizmie. Powinien on wynosić od 75-150 nmol/l we krwi.
